جراحی ژنیکوماستی : ژنیکوماستی افزایش غده سینه در پسران یا آقایان است که به دلیل عدم تعادل هورمون های استروژن و تستوسترون ایجاد می شود و گاهی اوقات به طور ناموزون یک یا هر دو سینه را تحت تأثیر قرار می دهد . شیوع ژنیکوماستی بدون علامت در کودکان ۶۰٪ تا ۹۰٪ ، در نوجوانان ۵۰٪ تا ۶۰٪ و در آقایان ۵۰ تا ۶۹ سال تا ۷۰٪ است. علل شایع ژنیکوماستی بلوغ ، افزایش بیش از حد وزن ، استفاده از استروئیدهای آنابولیک در بدنسازان و استفاده از ماری جوانا .
پسرانی که دوران بلوغ را پشت سر گذاشتند و مردان مسن تر در نتیجه تغییرات طبیعی در سطح هورمون ها ، دچار ژنیکوماستی میشوند . البته این یک مشکل جدی نیست ، اما مقابله با این بیماری دشوار است. مردان و پسران مبتلا به ژنیکوماستی گاهی اوقات در سینه ها احساس درد کنند و یا احساس خجالت از این عارضه که بهترین کار مشاوره با جراح پروتز سینه و انجام جراحی ژنیکوماستی است.
علائم و نشانه های ژنیکوماستی عبارتند از :
- تورم بافت پستان
- احساس درد در پستان
در صورت ایجاد علائم زیر باید به پزشک مراجعه کرد :
- ورم
- درد یا حساسیت
- ترشح نوک پستان در یک یا هر دو سینه
علل ژنیکوماستی
ژنیکوماستی در اثر کاهش هورمون تستوسترون در مقایسه با استروژن ایجاد می شود و زمانی که این کاهش ترشح تستوسترون را مسدود کند یا باعث کاهش تستوسترون و افزایش سطح استروژن شود افزایش خواهد یافت.
موارد متعددی می توانند تعادل هورمون را برهم بزنند از جمله موارد زیر:
تغییر طبیعی هورمون
تستوسترون و استروژن هورمونها جنسی در مردان و زنان را کنترل می کند. تستوسترون صفات مردانه مانند توده عضلانی و موهای بدن را کنترل می کند و استروژن صفات زنانه از جمله رشد سینه ها را .
اکثر پزشکان استروژن را به عنوان هورمون منحصر به فرد زن می دانند ، اما مردان به طور معمول نیز آن را در مقادیر کم تولید می کنند .ترشح بیش از حد زیاد استروژن در مردان باعث ژنیکوماستی شود.
ژنیکوماستی در نوزادان
بیش از نیمی از نوزادان پسر به دلیل اثرات استروژن مادرشان با پستان های بزرگ متولد می شوند. معمولاً بافت پستان متورم طی دو تا سه هفته پس از تولد از بین می رود.
ژنیکوماستی در دوران بلوغ
ژنیکوماستی در دوران بلوغ نسبتاً شایع است. در بیشتر موارد ، بافت متورم پستان طی شش ماه تا دو سال بدون درمان از بین می رود.
ژنیکوماستی در بزرگسالان
شیوع ژنیکوماستی دوباره در سنین ۵۰ تا ۶۹ سالگی شیوع می یابد و حداقل از هر یک مرد ۴ نفر مبتلا خواهند شد.
داروهای در مانی ژنیکوماستی
- داروهای آنتی آندروژن ها ، فلوتامید ، فیناستراید و اسپیرونولاکتون که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
- استروئیدها و آندروژن های آنابولیک ، که توسط پزشکان در شرایط خاص تجویز می شوند و بعضی اوقات توسط ورزشکاران به صورت غیرقانونی برای تقویت ماهیچه ها و عملکرد انها مورد استفاده قرار می گیرد.
- داروهای ایدز برای مردانی که HIV ندارند
- داروهای ضد اضطراب ، مانند دیازپام (Valium).
- داروهای ضد افسردگی های سه حلقه ای.
- آنتی بیوتیک ها.
- داروهای قلبی مانند دیگوکسین (لانوکسین)
- داروهای تخلیه معده ، مانند متوکلوپرامید (Reglan).
موادی که باعث ژنیکوماستی می شوند عبارتند از:
- الکل
- آمفتامین ها ، که برای درمان اختلال بیش فعالی استفاده می شوند
- ماری جوانا
- هروئین
- متادون (متادوز ، دولوفین)
شرایطی که با تغییر تعادل طبیعی هورمون ها باعث ژنیکوماستی می شود:
- هیپوگنادیسم: شرایطی که در تولید نرمال تستوسترون تداخل دارد ، مانند سندرم کلاینفلتر یا نارسایی هیپوفیز ،که ژنیکوماستی همراه است.
- افراد سالخورده. تغییرات هورمونی که در اثر پیری طبیعی رخ می دهد ، به خصوص در مردانی که اضافه وزن دارند باعث ژنیکوماستی شود ،
- تومورها: برخی از تومورها در بیضه ها ، غده های آدرنال یا غده هیپوفیز ، هورمون هایی تولید می کنند که تعادل هورمون ها را تغییر می دهد.
- پرکاری تیروئید. در شرایطی که غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروکسین تولید کند.
- نارسایی کلیه. نیمی از افرادی که دیالیزی هستند به علت تغییرات هورمونی ، ژنیکوماستی را تجربه خواهند کرد
- نارسایی کبد و سیروز. مشکلات کبدی و داروهای سیروز با ژنیکوماستی همراه است.
- سوء تغذیه و گرسنگی. هنگامی که بدن تغذیه کافی نداشته باشد ، سطح تستوسترون کاهش می یابد در حالی که سطح استروژن ثابت باقی می ماند و همین باعث عدم تعادل هورمونی می شود.
- محصولات گیاهی :روغن های گیاهی مانند درخت چای یا اسطوخودوس که در شامپوها ، صابون ها یا لوسیون ها استفاده می شوند باعث ژنیکوماستی می شوند.
عوارض ژنیکوماستی
ژنیکوماستی عوارض جسمی کمی دارد ، اما می تواند باعث ایجاد مشکلات روانی یا عاطفی ناشی از ظاهر بد بدن شود. با کنترل چند عامل مختلف می توانید خطر ژنیکوماستی را کاهش دهید:
- از مواد مخدر استفاده نکنید و از مواردی چون استروئیدها و آندروژن ها ، آمفتامین ها ، هروئین و ماری جوانا خودداری کنید.
- الکل و مشروب ننوشید
- داروهای خود را مرور کنید. اگر از داروهای شناخته شده برای ایجاد ژنیکوماستی استفاده می کنید ، از پزشک خود سوال کنید.
روش های درمانی و جراحی ژنیکوماستی :
داروها
داروهایی برای بخش داخل وریدی به دستور پزشک به عنوان گزینه درمانی استفاده می شود
روش لیپوساکشن
در مواردی که در درجه اول ژنیکوماستی نتیجه بافت چربی اضافی باشد ، بهتر از تکنیک های لیپوساکشن استفاده شود. در این روش با استفاده از یک کانول (لوله توخالی نازک) چربی اضافی با مکش خلاء از بدن خارج می شود.تکنیک های مختلف لیپوساکشن بسته به نوع درمان مورد استفاده قرار میگیرد.
تکنیک آئرولا
در مواردی که بافت غده یا پوست اضافی باید برداشته شود ، تکنیک های برداشتن توصیه می شود. تکنیک آئرولا يا برداشتن نوك پستان ضروري است. الگوهای برش بسته به شرایط خاص و ترجیح جراح متفاوت است.
ترکیبی از لیپوساکشن و تکنیک های آئرولا
گاهی اوقات جراحی ژنیکوماستی هم با لیپوساکشن و هم با برداشتن درمان می شود.
جراحی ژنیکوماستی
در ابتدا آماده سازی برای جراحی باید داروهایی که خطر خونریزی را افزایش می دهد و سیگار کشیدن را متوقف کنید. بیشتر جراحان این عمل را تحت بیهوشی عمومی انجام می دهند ، اما تحت بی حسی موضعی نیزانجام می شود. پزشک به معاینه جسمی و ارزیابی دقیق بافت سینه ، شکم و دستگاه تناسلی شما می پردازد
آزمایش های اولیه برای تعیین علت ژنیکوماستی شما شامل موارد زیر است:
- آزمایش خون
- ماموگرافی
بسته به نتایج آزمون اولیه خود ، ممکن است به آزمایش بیشتری نیاز داشته باشید ، از جمله:
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- سونوگرافی بیضه
- بیوپسی بافت
- اشعه X قفسه سینه
- سی تی اسکن
بهبودی بعد از عمل
در بیمارانی که فقط برای اصلاح سینه های بزرگ مرد خود به لیپوساکشن نیاز دارند ، درکمتر از یک هفته بهبود می یابند. اما بیمارانی که نیاز به برداشتن بافت اضافی پستان دارند ، بهبودی بین دو تا چهار هفته زمان می برد.
عوارض جراحی ژنیکوماستی
به طور کلی ، جراحی ژنیکوماستی بسیار ایمن است و بیشتر بیماران بهبود می یابند. علی رغم بیشترین توجه به ایمنی از طرف بیمار و جراح ، عوارضی ممکن است ایجاد شود. عوارض شایع شامل کبودی ، خونریزی ، تجمع مایعات ، از بین رفتن پوست نوک سینه ، زخم ، بی حسی نوک سینه ها ، شل شدن پوست سینه و عدم تقارن سینه ها است. بنابراین توجه به روش جراحي و مديريت قبل و بعد از عمل ضروري است.
